Dag 10

De laatste reisdag is aangebroken, bestemming THUIS. Na een goed verzorgd ontbijt neem ik afscheid van de reisgenoten en reisleiding. De weerradar voorspelt een klein buitje en dus gok ik op vertrek zonder regenpak aan. Ja, dom, dat is vragen om regen. En inderdaad regent het al na enkele kilometers zo hard dat toch maar het regenpak wordt aangetrokken. De voorgeschotelde route verloopt via een stukje snelweg en vervolgens binnenwegen naar La Rochette, waar de lunch gepland staat. Ik laat het afhangen van het weer en tijd of ik al dan niet deze route (samen met Harry) volledig ga rijden. Ondertussen regent het stevig door en na een paar gemiste afslagen en wat oponthoud in Luxemburg, wordt gezamenlijk besloten om de route te wijzigen in "snelste route naar huis". Door het slechte weer en een tankstop tussendoor raak ik Harry kwijt. De snelste route leidt mij via Brussel en Antwerpen naar huis. Ik ben toe aan een sanitaire stop en een bak koffie. Het wegrestaurant bij Wanlin lijkt mij een uitstekende keuze. Voor de deur staat een bekende motor geparkeerd, het is de Triumph van Harry. Samen een bakje gedaan en de reis voortgezet. Vlak voor we Brussel passeren wordt het eindelijk droog, er verschijnt zowaar een stukje blauwe hemel en een voorzichtig zonnetje breekt door. Dat maakt het rijden toch wel wat aangenamer. Zo op de snelweg is er ook wat gelegenheid om je gedachten de vrije loop te laten. Bijna automatisch gaan die naar morgen als er weer gewerkt moet worden, wat staat er op de agenda en meer van die zaken. Ik probeer het nog maar even uit mijn hoofd te zetten en denk terug aan wat mooie momenten van afgelopen week. We passeren het tankstation bij Waarloos, waar we 10 dagen geleden verzamelden om op vakantie gaan. Wat gaat zo'n week toch snel. Het is nog een uurtje naar huis en bij Breda zwaai ik Harry uit, hij moet nog een stukje verder. Zo dicht bij huis ziet alles er bekend en vertrouwd uit en gaat het verder op de automatische piloot. Jammer dat de vakantie voorbij is maar ook blij weer thuis te komen. Ik kijk nog even op de dagteller en noteer een gereden afstand van totaal 3718 kilometer. De ontvangst thuis is als vanouds, alleen maar blije gezichten. Hiermee eindigt mijn reisverhaal. Ik wil alle reisgenoten nogmaals hartelijk bedanken voor het gezelschap, de mooie ritten die we samen hebben gereden, de hulp die elkaar is geboden, de grappen en grollen en bovenal het plezier wat we hebben gehad. Nog een extra bedankje aan Peter en Piet voor de wederom prachtige en goed georganiseerde reis. Mooi routes en goede hotels en fantastisch weer maken het geheel tot een onvergetelijke reis.