De Trans Alpina

6 september 2017 - Sibiu, Roemenië

Voor de eerste keer deze reis slaap ik tot aan de wekker. Alhoewel het dan 07.30 is ziet het er nog aardig donker uit. Eerst maar ontbijten. Helaas heeft men weer niet gerekend op vroege gasten. Met haastige spoed worden de spullen klaargezet en de koffiemachine gerepareerd. De keuze is groter dan gisteren maar nog steeds erg beperkt. Het brood is zo droog als een zak haver en de melk voor bij de cruesli is warm, even wennen, maar na de vellen eraf gehaald te hebben smaakt het niet onaardig. Tijd om te vertrekken want er wacht weer een rit van ruim 320 km. Gelukkig blijft het droog maar het is wel erg fris. Extra kleding helpt een beetje maar neemt het gevoel van koude niet weg. Vandaag rijden we de Trans Alpina in omgekeerde volgorde van afgelopen Maandag. Naarmate we hoger komen wordt het steeds kouder, de kippenvel op de armen. Ook aan deze zijde van de beklimming zie je overal tentenkampen met houtvuur en vele duistere figuren. Bij navraag blijkt dat men hier vist en paddestoelen (eetbare) plukt voor de verkoop. Bij aankomst aan de top lopen we langs de kraampjes van de verkopers, nog nooit zulke grote paddestoelen gezien. Het lijkt mij een hele uitdaging om in deze tijd, waarbij het 's nachts al vriest, hier in tenten te slapen. Na een goede lunch in de voor Roemeense begrippen luxe skihut beginnen we aan de afdaling. Langzaam aan breekt het wolkendek open en wordt het warmer. De afdaling is redelijk spectaculair met prachtige bochten over een goed wegdek. Door de verschillende bergdorpen heen rijden we naar het lager gelegen stuwmeer om nog een koffie met Trans Alpina sticker te scoren bij Elena. Daarna volgen de laatste 80 km naar het hotel wat toch nog zo'n anderhalf uur in beslag neemt. Douchen, ouwehoeren en aan tafel. Weer een mooie dag achter de rug. Op naar morgen.

Foto’s

1 Reactie

  1. Ton:
    7 september 2017
    Wat zo'n ontbijt betreft: oost west, thuis best. Dat is in de USA al niet anders. Veel succes bij het vervolg van de reis.