Zuidwaarts

Ik was al op voordat de wekker afliep en nam ook alle tijd voor douchen, aankleden enz. Lekker als je ruimschoots de tijd hebt. Ik was echter vergeten dat we hier een uur later leven en dus kwam ik ineens een uur te kort. Haastig naar de ontbijtzaal, bijna iedereen was al weg. Gelukkig stonden m'n rij-maatjes geduldig te wachten. De rit ging meteen het gebergte in en dat was weer even wennen met het aansnijden van de eerste krappe bochten. Het went maar langzaam want op veel plaatsen is het wegdek nog behoorlijk nat van de nachtelijke buien. Bij het eerste tankstation spreken we af om bij de eerste de beste koffietent te stoppen. Dat dit vele tientallen kilometers verder zou zijn hadden we niet verwacht. Uiteindelijk lukt het langs een drukke weg. We worden snel bediend door een jonge roodharige Roemeense. Na de koffie komen we langs de Donau te rijden. Aan de andere zijde ligt Servië,  de Donau markeert hier de grens. Net voordat we willen gaan lunchen wordt het aardig donker en we zijn net op tijd om even te schuilen bij een aftands tankstation. Een hoosbui volgt. Het duurt zolang dat we toch maar het regenpak aantrekken en verder rijden. De lunch bestond uit een onuitspreekbaar en onbegrijpelijk menu. Niet te eten, dus dat was weggegooid geld. Later nog maar eens uitzoeken wat dit geweest kan zijn. Na een tijdje op mooie droge wegen gereden te hebben komt de volgende plensbui. We rijden weer omhoog het gebergte in, het wordt mistig en donker en er volgen rake klappen door het zware onweer. We rijden stug door en vlak voor het hotel wordt het gelukkig droog. Jammer van het weer maar op zich een mooie afwisselende route.